Ewa Fabiańska-Jelińska

Typ: Kompozytor

Ewa Fabiańska-Jelińska uczyła się kompozycji od najmłodszych lat. W 2013 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Jest także absolwentką studiów podyplomowych z kompozycji w uczelni Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu (2014). W roku 2016 uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki. Jest laureatką kilkudziesięciu prestiżowych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów kompozytorskich. Jej utwory są niezwykle często wykonywane w kraju oraz podczas licznych prestiżowych festiwali i koncertów muzyki współczesnej w Europie (Austria, Belgia, Francja, Czechy, Litwa, Dania, Estonia, Grecja, Portugalia, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Włochy, Norwegia, Majorka, Słowenia, Szwecja, Ukraina), Azji (Indonezja, Iran, Korea Południowa, Tajlandia, Wietnam) oraz Ameryce Północnej (Oklahoma City, Nowy Meksyk, Kansas, New Jersey).  W ostatnich latach kompozycje Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej zostały zaprezentowane m.in. podczas następujących i koncertów i festiwali: LOOP 11 w Belgii, Eesti Muusika Päevad w Estonii, Tehran Contemporary Music Festival w Iranie, Międzynarodowego Festiwalu Klarnetowego ClarinetFest w Stanach Zjednoczonych czy w Filharmonii Berlińskiej. Warto podkreślić, iż Ewa Fabiańska-Jelińska w drodze konkursu w ostatnich latach dwukrotnie brała udział w ogólnopolskim programie Muzyka Naszych Czasów, organizowanym przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach oraz była rezydentką Towarzystwa Muzycznego im. Feliksa Nowowiejskiego.

Utwór Trio na altówkę, wiolonczelę i fortepian złożony jest z dwóch następujących części:

  1. I Kołysanka
  2. II NokTurn

Kompozycja poświęcona jest pamięci dzieci skrzywdzonych przez dorosłych. Najmłodsi, niewinni, przepełnieni bólem i cierpieniem potrafią mimo wszystko z nadzieją i ufnością patrzeć w przyszłość. „Trio” zostało skomponowane z myślą o małych bohaterach z całego świata i z różnych epok; poświęcone jest ofiarom wojen, ale także bitew toczonych w rodzinach, w których występuje przemoc fizyczna i psychiczna. To w tych malutkich, którzy musieli często zbyt szybko dorosnąć, mimo ogromu cierpienia rodzi się też niezwykła wrażliwość, empatia i wiara, która pozwala im przetrwać najtrudniejsze momenty i stać się silnymi ludźmi. W utworze prezentowana jest bogata paleta brzmienia instrumentów dzięki eksploracji skrajnych rejestrów i ukazywaniu różnych typów ekspresji, co pozwala na oscylowanie pomiędzy „jasnością” i „subtelnością” a „ciemnością” i „brutalnością” sfery brzmieniowej, kojarzone z konfliktem pomiędzy niewinnością i subtelnością dziecięcą a agresją i brutalnością świata dorosłych.